Wyrok NSA z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. I OSK 392/19
Pomoc społeczna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska sędzia NSA Rafał Stasikowski sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Protokolant asystent sędziego Łukasz Sielanko po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 2 października 2018 r. sygn. akt II SA/Lu 598/18 w sprawie ze skargi G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 2 października 2018r. sygn. akt II SA/Lu 598/18 oddalił skargę G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] kwietnia 2018r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego.
Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:
Wójt Gminy W. decyzją z dnia [...] lutego 2018r. nr [...] odmówił przyznania G. P. świadczeń wychowawczych na jego córki - A. P. (urodzoną w dniu 23 lipca 2007r.) i L. P. (urodzoną w dniu 30 czerwca 2014r.) w wysokości po 500 zł miesięcznie na okres od 1 października 2017r. do 30 września 2018r. W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący podniósł, że córki przebywają u niego w każdy czwartek i piątek oraz co dwa tygodnie również w sobotę i niedzielę co daje minimum dziesięć dni w miesiącu, a także w ferie i trzy tygodnie wakacji, a to oznacza, że faktycznie sprawuje on opiekę naprzemienną nad córkami. Jego zdaniem brak rozstrzygnięcia w wyroku rozwodowym o sprawowaniu opieki naprzemiennej, nie wyklucza stwierdzenia, że opieka taka jest sprawowana, zwłaszcza, że wyrok wydany został w 2009r. tj. w okresie, gdy nie funkcjonowało jeszcze pojęcie opieki naprzemiennej. Dodatkowo podniósł, że nie ma sądownie ustalonych kontaktów z dziećmi, a dzieci mieszkają wraz z nim, żoną i przyrodnią siostrą w stałych, następujących po sobie okresach. W tym czasie zaspokaja potrzeby życiowe dzieci, tworząc warunki rozwoju dziecka w miejscu jego zamieszkania. Wyjaśnił, że sposób kontaktów z dziećmi ustalił z byłą żoną po rozwodzie. Podniósł, że w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym ze względu na dyskryminację rodziców, którzy uzyskali orzeczenie rozwodowe przed 2015r. przy ubieganiu się o świadczenie wychowawcze, nie jest niezbędne takie orzeczenie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia [...] kwietnia 2018r. znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017r. poz. 1257 ze zm.), dalej w uzasadnieniu przywoływanej jako "K.p.a.", oraz art. 2 pkt 16. art. 5 ust. 1, ust. 2, ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2017r. poz. 1851 ze zm.), dalej przywoływanej w uzasadnieniu jako "u.p.p.w.d." - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Kolegium przytoczyło treść przepisów art. 2 pkt 16, art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 1 i ust. 2a u.p.p.w.d. wskazując, że zgodnie z tym ostatnim przepisem w przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia wychowawczego ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy kwoty przysługującego za dany miesiąc świadczenia wychowawczego. Organ podkreślił, że przepisy nie zawierają definicji "opieki naprzemiennej", dlatego opiekę tą należy wiązać z sytuacją, w której rodzice żyjący w rozłączeniu, w separacji lub będący po rozwodzie sprawują opiekę nad wspólnym dzieckiem na przemian, w równych, powtarzających się, następujących po sobie okresach, a taka sytuacja w niniejszej sprawie nie zachodzi. Kwestia pobytu córek skarżącego nie została uregulowana przez sąd orzeczeniem w przedmiocie opieki naprzemiennej, zaś skarżący nie przedstawił dokumentu potwierdzającego porozumienie z byłą żoną co do sposobu wykonywania opieki nad córkami. Faktycznie natomiast córki przebywają ze skarżącym około dziesięciu dni, co oznacza, że pozostałe 20 dni pozostają z matką, gdzie są zameldowane na stałe. Nie można zatem przyjąć, że opieka nad dziećmi sprawowana jest w równych okresach przez oboje rodziców. Samo natomiast wykonywanie przez skarżącego obowiązków związanych ze sprawowaniem pieczy nad dziećmi, a więc polegających na zaspokajaniu ich potrzeb i przyczynianiem się do ich utrzymania, nie przesądza o spełnieniu przesłanek przyznania świadczenia wychowawczego. Na poparcie swojego stanowiska organ przytoczył wybrane orzeczenia sądów administracyjnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
