Postanowienie SN z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. I UK 138/19

Na podstawie art. 477⁹ § 3¹ k.p.c. sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania M. J. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w N. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od postanowienia Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 sierpnia 2018 r., sygn. akt III AUz (...),

I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

II. przyznaje adwokatowi M. O. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w (...) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy w postępowaniu kasacyjnym 120 zł (sto dwadzieścia) podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2018 r. Sąd Apelacyjny w (...) oddalił zażalenie wnioskodawcy M. J. na postanowienie Sądu Okręgowego w N. z dnia 5 czerwca 2018 r., którym to Sąd odrzucił jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N. z dnia 13 kwietnia 2018 r., odmawiającej mu przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Sądy obu instancji wywiodły, że wnioskodawca zakwestionował decyzję organu rentowego z dnia 13 kwietnia 2018 r. odmawiającą mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, wydaną na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika z dnia 20 marca 2018 r. uznającego go za osobę całkowicie niezdolną do pracy od dnia 14 marca 2017 r., co powodowało, że nie posiadał on wymaganego okresu ubezpieczenia w ciągu dziesięciolecia przed dniem powstania niezdolności do pracy lub zgłoszeniem wniosku o rentę. Wnioskodawca nie złożył sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS od tego orzeczenia w zakreślonym terminie, zaś swoje odwołanie oparł wyłącznie na zarzucie dotyczącym tego orzeczenia -kwestionując datę powstania niezdolności do pracy. W tych okolicznościach sądy meriti, w oparciu o art. 477 § 3 k.p.c, uznały że skoro wnioskodawca nie wyczerpał obligatoryjnego trybu odwoławczego od orzeczenia lekarza orzecznika do komisji lekarskiej ZUS, to należało jego odwołanie odrzucić.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się