Wyrok NSA z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. I OSK 3121/19
Świadczenie wychowawcze, o którym mowa w art. 4 u.p.p.w.d., może otrzymać wyłącznie ten opiekun dziecka, który sprawuje nad nim rzeczywistą opiekę, uczestniczy w jego wychowaniu i zaspokajaniu potrzeb i w związku z tym ponosi koszty wychowania.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 lipca 2019 r. sygn. akt II SA/Gl 551/19 w sprawie ze skargi L. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 18 lipca 2019 r., sygn. akt II SA/Gl 551/19, oddalił skargę L. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z [...] stycznia 2019 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza S. z [..] listopada 2018 r. nr [...] odmawiającą przyznania świadczenia wychowawczego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Burmistrz S. decyzją z [...] grudnia 2017 r., po rozpatrzeniu wniosku L. S. z 8 sierpnia 2017 r., odmówił wnioskującej przyznania świadczenia wychowawczego na dziecko.
Decyzją z [...] lutego 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. uchyliło powyższą decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, wskazując, że istotne jest ustalenie, czy dziecko, na które podmiot uprawniony ubiega się o świadczenie, wchodzi w skład jego rodziny i czy jest "zamieszkującym wspólnie" z nim.
Sprzeciw od powyższej decyzji został oddalony wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 22 maja 2018 r., sygn. akt IV SA/Gl 335/18.
Decyzją z [...] listopada 2018 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 2 pkt 11, art. 4, art. 5, art. 10 pkt 2, art. 13, art. 27 ust. 1, art. 28, art. 48 ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1851 ze zm.; dalej jako: "u.p.p.w.d.") i rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych (Dz.U. 2017 r., poz. 1465; dalej jako: "rozporządzenie"), Burmistrz orzekł o nieprzyznaniu wnioskującej świadczenia wychowawczego na dziecko. W uzasadnieniu podano, że wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym dziecka umieszczonego w domu pomocy społecznej i zajmuje się nim tylko w ramach obowiązków służbowych. Wnioskodawczyni nie pokrywa kosztów związanych z potrzebami dziecka, a koszty pobytu w placówce pokrywa Miasto C. oraz w części małoletni z zasiłku pielęgnacyjnego. Podstawowe potrzeby dziecka w całości zaspokaja dom pomocy społecznej. Wnioskująca nie wychowuje małoletniego i zasadną jest odmowa przyznania świadczenia wychowawczego, albowiem w jej przypadku świadczenie wychowawcze nie spełniałoby celu określonego w art. 4 ust. 1 u.p.p.w.d.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła wnioskująca. Przyznała, że nie prowadzi wspólnego gospodarstwa z małoletnim i nie pokrywa kosztów jego utrzymania, ale opiekun prawny zgodnie z obowiązującymi przepisami nie jest zobowiązany do pokrywania tych kosztów z własnych środków, albowiem służą do tego wyłącznie środki podopiecznego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
