Wyrok NSA z dnia 27 maja 2020 r., sygn. I GSK 1665/19
Środki unijne; Administracyjne postępowanie
Dnia 27 maja 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Śląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Częstochowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Gl 490/18 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Śląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Częstochowie z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: WSA) wyrokiem z 11 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Gl 490/18, w wyniku rozpoznania skargi J. W. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Śląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Częstochowie (dalej: Dyrektor ARiMR) z [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie płatności obszarowych, uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od organu na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.
WSA orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Skarżący złożył wniosek o przyznanie płatności na 2016 r. Zawierał on deklarację do jednolitej płatności obszarowej (JPO), płatności za zazielenienie oraz płatności dodatkowej (redystrybucyjnej) a także płatności dla młodych rolników działek rolnych o łącznej powierzchni 19,84 ha. Od 29 listopada do 6 grudnia 2016 r. gospodarstwo skarżącego zostało poddane kontroli terenowej w zakresie spełnienia wymogów wzajemnej zgodności (DKR) oraz w zakresie kwalifikowalności powierzchni. Z przeprowadzonych kontroli sporządzono dwa raporty. Wynikało z nich, że na działce rolnej oznaczonej literą O, deklarowanej do JPO jako trwałe użytki zielone (tuz), o areale 1,1 ha, na całej powierzchni stwierdzono zaniechanie prowadzenia działalności rolniczej. W związku z tym, został nadany kod błędu DR18, a wspomnianą uprawę zakwalifikowano jako nieużytek.
Skarżący do raportu z czynności kontrolnych w zakresie kwalifikowalności powierzchni wniósł zastrzeżenia. Wskazał, że kod DR18 dla działki O został wpisany niezgodnie ze stanem faktycznym, ponieważ działka O nie jest nieużytkiem, a trawa na niej jest taka jak na łąkach podmokłych przyrodniczych, zawiera różny skład botaniczny zależnie od warunków lokalnych. Skarżący wyjaśnił, że w związku z położeniem działki w obszarze Natura 2000 nie wolno zmieniać kształtu ani uprawiać tylko kosić, co jest wykonywane corocznie w terminie, zgodnie z dokumentacją i rejestrem. W jego ocenie, przez dwa miesiące trawa podrosła. Zatem zarzut wysokiego koszenia jest bezpodstawny i opiera się on na przypuszczeniu terminu koszenia w listopadzie, co nie jest prawdą, gdyż w listopadzie teren jest bardzo mokry. Koszone było zaś dokonywane corocznie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
