Wyrok SN z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. II PK 148/18
Pracodawca ma obowiązek ponownego zatrudnienia pracownika, który odzyskał zdrowotną zdolność do pracy w okresie 6 miesięcy od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 53 § 5 k.p.), także w przypadku powstania możliwości zatrudnienia w celu zastępstwa innego pracownika (w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy), ale warunki ponownego zatrudnienia wymagają uzgodnień stron nowego stosunku pracy.
Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 3-4/2020
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. S. przeciwko Sądowi Rejonowemu w O. o ponowne zatrudnienie i odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 2 marca 2018 r., sygn. akt IV Pa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w O. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z dnia 2 marca 2018 r. oddalił apelację powódki A. S. od wyroku Sądu Rejonowego w B. z dnia 21 stycznia 2016 r. oddalającego powództwo o zobowiązanie Sądu Rejonowego w O. do zawarcia z powódką umowy o pracę na poprzednich warunkach, tj. na wcześniejszym stanowisku starszego sekretarza sądowego lub na innym stanowisku uwzględniającym jej kwalifikacje zawodowe, a także o odszkodowanie w wysokości kwoty miesięcznego wynagrodzenia pomnożonego przez liczbę miesięcy za okres od 10 kwietnia 2015 r., tj. od daty pisemnego zgłoszenia powrotu do pracy.
W sprawie tej ustalono, że powódka była zatrudniona w pozwanym Sądzie od dnia 2 stycznia 2001 r., ostatnio na stanowisku starszego sekretarza sądowego w pełnym wymiarze czasu pracy. W okresie od 3 marca do 3 września 2014 r. była niezdolna do pracy z powodu choroby. Następnie od 4 września 2014 r. do 1 maja 2015 r. korzystała ze świadczenia rehabilitacyjnego. Następnie do 4 maja 2016 r. pobierała zasiłek dla bezrobotnych.
Pismem z dnia 8 grudnia 2014 r., doręczonym w dniu 9 grudnia 2014 r., pozwany rozwiązał z powódką umowę o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby, trwającej dłużej niż okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze trzy miesiące. Na miejsce powódki w 14 grudnia 2014 r. została zatrudniona inna pracownica na podstawie umowy o pracę na czas określony, która „została następnie przekształcona w umowę na czas nieokreślony”. W dniu 23 lutego 2015 r. pozwany ogłosił konkurs na staż urzędniczy na dwa wolne stanowiska pracy, w którym dwie wyłonione kandydatki zatrudnił od 10 kwietnia 2015 r. Powódka nie brała udziału w tym konkursie, ale 9 kwietnia 2015 r. uzyskała zaświadczenie „lekarza prowadzącego” o zdolności do podjęcia pracy, o czym powiadomiła dyrektora pozwanego Sądu i w dniu 10 kwietnia 2015 r. zgłosiła na piśmie gotowość ponownego zatrudnienia na stanowiskach, na którym w tym dniu zatrudnione zostały dwie kandydatki wyłonione w procedurze konkursowej. W odpowiedzi pozwany Sąd poinformował powódkę, że nie ma możliwości jej ponownego zatrudnienia ze względu na brak wolnych etatów na stanowiskach pracy odpowiadających jej kwalifikacjom zawodowym. Następnie w dniu 25 kwietnia 2016 r. pozwany ogłosił kolejny konkurs na staż urzędniczy na pięć wolnych stanowisk pracy, w tym trzy pełne etaty w wydziałach orzeczniczych, jeden etat w wydziale gospodarczym oraz ¾ etatu w wydziale finansowym, w którym nie wzięła udziału powódka.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty