Wyrok SN z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. I PK 205/18
Pracodawca nie odpowiada na zasadach cywilnoprawnych za wypadek zatrudnionego na obcej posesji, jeśli nie ma nic wspólnego z tym miejscem.
Gazeta Prawna nr 3/2020
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Prusinowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Beata Gudowska
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa J. T. przeciwko Sądowi Okręgowemu w K. o ustalenie, odszkodowanie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 grudnia 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T. z dnia 8 marca 2018 r., sygn. akt IV Pa (...),
I. oddala skargę kasacyjną
II. zasądza od powoda na rzecz pozwanego 450 zł (czterysta pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w T. wyrokiem z dnia 11 września 2017 r. oddalił powództwo J.T. skierowane przeciwko Sądowi Okręgowemu w K. o ustalenie odpowiedzialności pozwanego za skutki wypadku w drodze z pracy z dnia 12 lipca 2013 r. oraz o zasądzenie odszkodowania z tytułu wypadku w drodze z pracy w wysokości 10.000 zł (roszczenia zostały sprecyzowane na rozprawie w dniu 12 czerwca 2017 r.).
Sąd Rejonowy ustalił, że powód pracuje jako sędzia w Sądzie Okręgowym w K. i w dniu 12 lipca 2013 r. (piątek) świadczył pracę. Tego dnia przygotowywał się do rozprawy wyznaczonej na dzień 16 lipca 2013 r. W związku z tym, że nie zdążył kompleksowo zapoznać się z zawartością akt sprawy postanowił, że zaniesie akta do domu, by dokończyć ich czytanie w weekend. Około godz. 13.00-14.00 wyszedł z budynku sądu i skierował się pieszo do oddalonego o kilka minut marszu domu. Droga jaką powód miał do pokonania prowadziła przez przylegające do posesji sądu schody, znajdujące się pod zarządem Miasta K. Idąc po tych schodach powód potknął się na nierównościach, stracił równowagę i upadł uderzając ręką o podłoże. Będąc przekonany, że to drobny uraz udał się do domu. W dniu następnym lekarz stwierdził złamanie kości śródręcza dłoni prawej. W związku z powyższym powód był niezdolny do pracy i przebywał na zwolnieniu lekarskim do 4 listopada 2013 r. O zdarzeniu poinformował Prezesa Sądu Okręgowego w K. W związku z powyższym pracodawca w sporządzonej w dniu 16 września 2013 r. karcie wypadku, uznał zdarzenie z dnia 12 lipca 2013 r. za wypadek w drodze z pracy. W dniu 19 lutego 2016 r. powód poinformował pracodawcę, iż zakończył zasadnicze leczenie i wniósł o podjęcie stosowanych czynności w celu wypłaty należnych mu z tego tytułu świadczeń. Decyzją z dnia 22 kwietnia 2016 r. wiceprezes Sądu Apelacyjnego w (...) odmówił przyznania powodowi jednorazowego odszkodowania z tytułu długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, będącego następstwem wypadku w drodze z pracy do domu.
Kierując się poczynionymi ustaleniami faktycznymi, Sąd Rejonowy wskazał, że istotą sporu była ocena dopuszczalności dochodzenia przez sędziego od pracodawcy świadczeń z tytułu wypadku w drodze z pracy. Wskazał, że zgodnie z treścią art. 94a § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 2062 ze zm. - dalej jako ustawa) sędziemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje prawo do jednorazowego odszkodowania. Norma ta wskazuje, że ustawa kształtuje prawa i obowiązki sędziów w odniesieniu jedynie do świadczenia przysługującego w razie doznania stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy. Omawiany przepis nie daje natomiast sędziom prawa do świadczeń z tytułu wypadku w drodze do pracy lub w drodze z pracy. Sąd pierwszej instancji argumentował, że takiemu działaniu ustawodawcy nie można z pewnością przypisać braku intencyjności, skoro ustawa posługuje się także - w innym miejscu i kontekście - określeniem wypadku sędziego w drodze do pracy lub z pracy. Sąd Rejonowy zauważył też, że definicji wypadku przy pracy nie zawiera art. 94a ustawy, zatem zgodnie z odesłaniem zawartym w art. 94b § 8 ustawy odpowiednie zastosowanie znajdują przepisy ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 1242 ze zm.). Stosownie do art. 3 ust. 1 tej ustawy, za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą. Do zdarzenia takiego musi dojść podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, bądź też w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy, a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy. Nawiązując do tych przepisów Sąd Rejonowy zauważył, że powód doznał wypadku w drodze z sądu do miejsca zamieszkania. Nie doszło zatem do wypełnienia przesłanek wypadku przy pracy. Oznacza to, że brak jest możliwości zasądzenia na rzecz powoda jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
