Wyrok SN z dnia 10 października 2019 r., sygn. I PK 137/18
Zatajenie przez powoda okoliczności faktycznych podważających częściowo uzasadnienie żądania pozwu (art. 187 § 1, § 21 i § 3 k.p.c.) nie stanowi przedmiotowej zmiany tego samego konstrukcyjnie i przedmiotowo powództwa, jeżeli ujawnione w procesie uzupełnienia podstawy faktycznej uzasadniającej sporne żądanie (art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c.) nie stanowiło zgłoszenia nowych ani dodatkowych roszczeń z tytułu tego samego zdarzenia wypadkowego (art. 193 § 1 i 3 k.p.c.).
Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 11-12/2019
Pracodawca jest odpowiedzialny za to, co dzieje się w jego zakładzie. Dlatego z odpowiedzialności za szkody, które pracownik poniósł w wyniku wypadku przy pracy, nie zwalnia go fakt, że sam poszkodowany przyczynił się do tego zdarzenia.
Gazeta Prawna nr 202/2019
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dawid Miąsik
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa J. B. przeciwko K. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą B. w G. i Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu z siedzibą w W. o zadośćuczynienie, rentę uzupełniającą, rentę na zwiększone potrzeby i ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za skutki wypadku przy pracy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 października 2019 r., skarg kasacyjnych powoda i pozwanego K. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą B. w G. od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 21 grudnia 2017 r., sygn. akt III APa (...),
1. ze skargi kasacyjnej pozwanego zmienia zaskarżony wyrok tylko w zakresie odsetek w ten sposób, że zasądza je od dnia 21 grudnia 2017 r.,
2. oddala skargę kasacyjną tego pozwanego w pozostałym zakresie, a także skargę kasacyjną powoda w całości,
3. nie obciąża powoda kosztami zastępstwa procesowego pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w (...) wyrokiem z dnia 21 grudnia 2017 r. po rozpoznaniu ponownych apelacji powoda J. B. i pozwanego K. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą B. w G. - z apelacji powoda zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 22 czerwca 2017 r., VIII P (...), w jego punktach II, III i IV w ten sposób, że podwyższył zasądzone przez Sąd pierwszej instancji na rzecz powoda zadośćuczynienie w kwocie 21.800 zł do kwoty 122.600 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 5 maja 2008 r. do dnia zapłaty; zasądził określone w wyroku kwoty miesięcznych rent z tytułu zwiększonych potrzeb poszkodowanego w wysokości różnicy pomiędzy wynagrodzeniem minimalnym, które osiągał poszkodowany a otrzymywanymi przezeń świadczeniami rentowymi z ogólnego stanu zdrowia; ustalił odpowiedzialność pozwanego za dalsze mogące powstać w przyszłości skutki wypadku przy pracy powoda z dnia 29 stycznia 2005 r., w tym odpowiedzialność "w zakresie kupna przez powoda protezy amputowanej kończyny dolnej"; w pozostałej części oddalił apelację powoda, a także oddalił w całości apelację pozwanego oraz orzekł o kosztach sądowych i zasadził od powoda na rzecz pozwanego K. K. kwotę 900 zł, a na rzecz pozwanego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w W. kwotę 2.700 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
W sprawie tej powód zatrudniony przez pozwanego od 26 stycznia 2005 r. domagał się ostatecznie zasądzenia kwoty 600.000 zł zadośćuczynienia oraz konkretnie wskazanych miesięcznych rent "na zwiększone potrzeby" tytułem rekompensaty za cierpienia fizyczne i psychiczne wynikłe z rozległego wielonarządowego uszczerbku na zdrowiu, którego doznał wskutek wypadku przy pracy w dniu 29 stycznia 2005 r. Praca wykonywana przez powoda w tym dniu pracy miała polegać na wnoszeniu klatką schodową, znajdującą się wewnątrz wznoszonego przez firmę pozwanego, który był podwykonawcą przedsiębiorstwa W. S.A. w K., dużego zakładu produkcyjnego dla firmy K. w K., pustaków wapiennych na strop budowanego obiektu. Początkowo powód wnosił bloczki ręcznie, ale wraz z innym pracownikiem uznali, że taka praca fizyczna jest zbyt ciężka i mozolna, dlatego w celu jej "usprawnienia" postanowili użyć niezabezpieczonej koparki "do podawania cegieł", korzystając z nieobecności jej operatora. Koparkę tę uruchomił trzeci pracownik (A. K.), który załadował paletę z bloczkami budowlanymi na widły i podjechał pod mur budowanego obiektu. Następnie powód ze współpracownikiem położył deskę na zębach koparki, stanęli po obu stronach palety z bloczkami, którą A. K. zaczął podnosić do góry. Na wysokości 2-2,5 m, jeszcze poniżej poziomu stropu budowanego obiektu, paleta przechyliła się, a powód spadł z wysokości i został przysypany (zawalony) transportowanymi bloczkami, doznając masywnych wielonarządowych urazów wymagających szpitalnego i dalszego długotrwałego interdyscyplinarnego leczenia oraz rehabilitacji przede wszystkim wieloodłamowych zmiażdżeńiowych urazów ortopedyczno-chirurgicznych i wewnętrznych, którym towarzyszyły rozległe cierpienia fizyczne i psychiczne. Sąd pierwszej instancji wyliczył na podstawie opinii kilku biegłych lekarzy sądowych, że rozmiar doznanego przez powoda uszczerbku na zdrowiu wynosi "więcej niż 280%", a jego leczenie wymagało przeprowadzenia wielu skomplikowanych zabiegów chirurgicznych i pooperacyjnych oraz nadal wymaga on stałej opieki lekarskiej i okresowo leczenia szpitalnego, a także permanentnych zabiegów rehabilitacyjnych i opiekuńczych. Pracownikami wyznaczonymi do pilnowania "ludzi i roboty" na budowie byli kierownik budowy i brygadzista, którzy nie zareagowali na zmianę sposobu wykonywania pracy przez powoda i dwóch innych pracowników. Wskutek wypadku powód jest trwale niezdolny do pracy oraz do samodzielnej egzystencji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
