Interpretacja indywidualna z dnia 10.06.2016, sygn. ITPB3/4510-165/16-2/DK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/4510-165/16-2/DK
Czy stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 26b w związku z art. 16 ust. 2a pkt 3 lit. c tiret pierwsze Ustawy CIT, odpisy aktualizujące wartość wierzytelności kwestionowanych przez dłużników, tworzone przez Wnioskodawcę w okolicznościach określonych we Wniosku, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wartości wierzytelności kwestionowanych przez dłużników jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości odpisów aktualizujących wierzytelności kwestionowanych przez dłużników.
W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
X (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1450 j.t. ze zm.). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest gromadzenie środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielanie im pożyczek i kredytów, przeprowadzanie na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia na zasadach określonych w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym.
W toku prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera i będzie zawierał w przyszłości umowy o udzielenie swoim członkom kredytów lub pożyczek pieniężnych. Pomimo dokonywanej oceny zdolności kredytowej klientów Wnioskodawcy (członków) zdarza się, że udzielony przez Wnioskodawcę kredyt lub pożyczka pieniężna nie są zwracane w terminie określonym w umowie. W takich przypadkach, po wyczerpaniu innych środków służących uzyskaniu dobrowolnej zapłaty zaległych zobowiązań przez dłużników, Wnioskodawca występuje na drogę sądową przeciwko dłużnikom, występując do właściwego sądu powszechnego z powództwem o zapłatę kwoty należnej przez dłużnika. W wielu przypadkach dłużnicy, korzystając z przysługujących im środków prawnych w ramach prowadzonego postępowania sądowego, kwestionują wierzytelność Wnioskodawcy wnosząc np. sprzeciw od nakazu zapłaty lub składając apelację od wyroku sądu. Zasadą jest, iż Wnioskodawca uzyskuje informację o czynnościach prawnych dłużnika dotyczących kwestionowania wierzytelności Wnioskodawcy z pewnym opóźnieniem, tj. np. po otrzymaniu odpisu pisma skierowanego przez dłużnika do sądu zgodnie z przepisami dotyczącymi doręczania pism w postępowaniu cywilnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
