Interpretacja indywidualna z dnia 01.03.2013, sygn. IBPBI/1/415-1503/12/KB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/1/415-1503/12/KB
obowiązek prowadzenia przez komornika sądowego ksiąg rachunkowych
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 04 grudnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:
- obowiązku prowadzenia przez Wnioskodawcę ksiąg rachunkowych jest prawidłowe,
- sposobu ujmowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów kwot otrzymywanych i wydatkowanych tytułem opłat w sprawach egzekucyjnych jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 04 grudnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku prowadzenia przez Wnioskodawcę ksiąg rachunkowych oraz sposobu ujmowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów kwot otrzymywanych i wydatkowanych tytułem opłat w sprawach egzekucyjnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 stycznia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1502/12/KB, IBPBI/1/415-1503/12/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 12 lutego 2013 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
W dniu 12 grudnia 2008 r. Wnioskodawca został powołany przez Ministra Sprawiedliwości na stanowisko komornika sądowego przy sądzie rejonowym. Z tytułu poradzonych egzekucji, zgodnie z ustawą pobiera od wierzycieli zaliczki na poczet opłat pocztowych i innych związanych z uzyskaniem informacji o dłużniku. Niejednokrotnie na przedmiotowe czynności wykłada własne pieniądze, które w późniejszym terminie odzyskuje od wierzyciela. W takiej sytuacji dokonuje księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w następujący sposób: po stronie kosztów wykazuje kwotę poniesionych opłat za wierzycieli, a po stronie przychodów wykazuje kwotę odzyskanych opłat przekazanych przez wierzycieli. Księgowanie to powoduje zwiększenie Jego obrotu, który w roku 2012 przekroczy kwotę 1.200.000 euro. Właściwym dla Wnioskodawcy przychodem z działalności komorniczej jest dochód ustalony zgodnie z art. 63 ust. 4 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, tj. pobrane i ściągnięte w danym miesiącu opłaty egzekucyjne. Powyższe księgowanie jest stosowane z uwagi na utrzymanie kontroli nad wydanymi i odzyskanymi przez Wnioskodawcę środkami finansowymi i wynika z braku możliwości innego sposobu rozliczenia tych środków finansowych. Powyższe znacząco wpływa na dochód do opodatkowania i wielkość obrotu. W większości kwoty te kompensują się wzajemnie (suma wypłat poniesionych na poczet opłat pocztowych bilansuje się z sumą odzyskanych od stron postępowania kosztów korespondencji).
W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 07 lutego 2013 r. wskazano, iż koszty postępowania egzekucyjnego w prowadzonych przez komornika sprawach egzekucyjnych pokrywają strony postępowania, tj. wierzyciel i dłużnicy. Wszczynając postępowanie egzekucyjne, komornik przy pierwszych czynnościach wzywa wierzyciela o zaliczkę na pokrycie wydatków związanych z postępowaniem egzekucyjnym (wydatki na korespondencję, zapytania o dłużnika we właściwych urzędach, koszty przejazdów itp., przy czym zawiadomienie o wszczęciu egzekucji komornik doręcza na własny koszt); w toku postępowania egzekucyjnego wydatki pokrywane są również z kwot wyegzekwowanych od dłużnika. Z uwagi na terminy procesowe, komornik zobligowany jest do bezzwłocznego podejmowania czynności egzekucyjnych i wysyłania korespondencji, przy czym zaliczki od wierzycieli egzekwujących przekazywane są na rachunek komornika ze znacznym opóźnieniem (ok. jednego do dwóch miesięcy), nadto w sprawach alimentacyjnych, prowadzonych na podstawie tytułów wydanych przez sądy pracy oraz w sprawach gdzie strony postępowania pozostają zwolnione z kosztów, koszty za strony postępowania egzekucyjnego wykłada komornik, a po zakończeniu postępowania wykłada je za strony Skarb Państwa. Wydając postanowienie kończące postępowanie w konkretnej sprawie, komornik sumuje wszystkie poniesione koszty i we wskazanym postanowieniu wzywa określone strony (dłużnika lub wierzyciela) do ich pokrycia, przy czym niejednokrotnie odzyskanie tych kosztów jest znacznie utrudnione, a co za tym idzie rozłożone w znacznej rozpiętości czasowej. Wnioskodawca, jako organ egzekucyjny, z uwagi na ilość prowadzonych postępowań egzekucyjnych wysyła miesięcznie średnio od 20 do 40 tysięcy listów poleconych za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
