Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.621.2021.1.MBD

W zakresie ustalenia, czy: - przepływy finansowe pomiędzy Spółką Dominującą, a Spółkami Zależnymi, w związku z rozliczaniem zaliczek na CIT/należnego CIT od PGK (oraz ewentualnych nadpłat/dodatkowych rozliczeń) przez Spółkę Dominującą (w związku z obowiązkiem wynikającym z art. 1a ust. 7 Ustawy o CIT), pozostaną neutralne dla celów CIT, tzn. nie będą stanowić przychodów i kosztów uzyskania przychodu dla Spółki Dominującej/Spółek Zależnych, - realizacja przez Spółkę Dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania podatku CIT PGK, określonego w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, będzie neutralna i nie będzie stanowić dla Spółek Zależnych przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-przepływy finansowe pomiędzy Spółką Dominującą, a Spółkami Zależnymi, w związku z rozliczaniem zaliczek na CIT/należnego CIT od PGK (oraz ewentualnych nadpłat/dodatkowych rozliczeń) przez Spółkę Dominującą (w związku z obowiązkiem wynikającym z art. 1a ust. 7 Ustawy o CIT), pozostaną neutralne dla celów CIT, tzn. nie będą stanowić przychodów i kosztów uzyskania przychodu dla Spółki Dominującej/Spółek Zależnych,

-realizacja przez Spółkę Dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania podatku CIT PGK, określonego w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, będzie neutralna i nie będzie stanowić dla Spółek Zależnych przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Holding Sp. z o.o. (dalej: „Holding” lub „Spółka Dominująca”) wraz z innymi spółkami kapitałowymi, w których posiada 100 % udziałów/akcji, tj.:

-... S.A,

-... Sp. z o.o.,

-... Sp. z o.o.,

-... Sp. z o.o. (dawniej: ... Sp. z o.o.),

-     ... Spółka z o.o. (dawniej: ... Sp. z o.o.),

-     ... Sp. z o.o.; (dawniej: ... Sp. z o.o.)

- wszystkie spółki wskazane powyżej, w których Spółka Dominująca posiada 100% udziałów/akcji, dalej jako: „Spółki Zależne”) zawarł w dniu 23 sierpnia 2016 r. w formie aktu notarialnego na okres 5 lat podatkowych (od 1 grudnia 2016 r. do 30 listopada 2021 r.) umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. z 2021, poz. 1800, tj. ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), tj. o utworzeniu PGK. Rolę spółki dominującej w PGK pełni Holding.

Z uwagi na zbliżający się koniec okresu, na jaki zawarto umowę PGK (tj. 30 listopada 2021 r.) Holding wraz ze Spółkami Zależnymi podjęły decyzję o zawarciu nowej umowy przedłużającej okres funkcjonowania PGK zgodnie z art. 1a ust. 9 Ustawy o CIT (dalej: „Umowa o Przedłużeniu PGK”) na okres kolejnych 5 lat podatkowych tj. od 1 grudnia 2021 r. do 30 listopada 2026 r. Umowa o Przedłużeniu PGK została zarejestrowana przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego dnia 13 października 2021 r.

Na podstawie Umowy o Przedłużeniu PGK rok podatkowy PGK nie ulegnie zmianie (tj. będzie trwał od 1 grudnia danego roku kalendarzowego do 30 listopada następnego roku kalendarzowego). Pierwszy rok podatkowy po przedłużeniu okresu funkcjonowania PGK rozpocznie się 1 grudnia 2021 r.

Na podstawie Umowy o Przedłużeniu PGK rolę spółki dominującej w PGK nadał pełnić będzie Holding.

Spółka Dominująca, w okresie obowiązywania Umowy o Przedłużeniu PGK, analogicznie jak w chwili obecnej, będzie odpowiedzialna m.in. za obliczanie, pobieranie i wpłacanie CIT (oraz zaliczek na CIT) i składanie stosownych deklaracji podatkowych do właściwego urzędu skarbowego. Jednocześnie, Spółki Zależne zobowiązane będą do dokonywania terminowych wpłat do Holding zaliczek na CIT oraz części CIT wynikającego z rocznego rozliczenia PGK w proporcji przypadającej na każdą ze Spółek Zależnych wyliczonej przez Holding.

Tym samym, w związku z realizacją obowiązków nałożonych na Holding i Spółki Zależne wynikających z funkcjonowania PGK, pomiędzy tymi podmiotami będą realizowane następujące przepływy finansowe:

1.         Wpłaty zaliczek na CIT oraz wpłaty na CIT

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, w szczególności z art. 1a ust. 7 Ustawy o CIT, zaliczki na CIT oraz wysokość CIT są obliczane, pobierane oraz wypłacane przez spółkę dominującą w podatkowej grupie kapitałowej. Ponadto, spółce dominującej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania CIT należnego od podatkowej grupy kapitałowej.

Mając na uwadze powyższe, w świetle Ustawy o CIT oraz planowanego zawarcia Umowy o Przedłużeniu PGK, Spółka Dominująca będzie odpowiedzialna za obliczanie, pobieranie oraz wpłacanie zaliczek na CIT oraz samego CIT w ramach rozliczenia rocznego PGK. W konsekwencji, Spółki Zależne będą zobowiązane do terminowego wpłacania przypadających na nie kwot zaliczek na CIT oraz kwot CIT wynikających z rozliczenia PGK.

Spółki Zależne będą zobowiązane do terminowego przekazywania na rachunek Spółki Dominującej wpłat na zaliczki CIT, które będą skalkulowane w oparciu o ich deklarowany dochód.

PGK może także wpłacać zaliczki w uproszczonej formie zgodnie z art. 25 ust. 6-7a Ustawy o CIT. Również w takiej sytuacji Spółki Zależne będą zobowiązane do terminowego przykazywania na rachunek Spółki Dominującej wpłat na zaliczki CIT, które będą skalkulowane w oparciu o ich deklarowany dochód.

2.         Rozliczenie nadpłat w CIT

W związku z dokonywaniem rozliczeń CIT, może dojść do sytuacji, w wyniku, której powstanie nadwyżka pomiędzy wartością wpłaconych przez daną Spółkę Zależną w trakcie roku zaliczek względem wysokości CIT przypadającego na daną Spółkę Zależną za dany rok podatkowy. Konieczność rozliczenia nadpłat może powstać m.in. w sytuacji, gdy:

-Wysokość zaliczek na CIT uiszczonych w trakcie roku przez daną Spółkę Zależną będzie większa niż wartość zobowiązania podatkowego wynikającego z jej rozliczenia rocznego;

-Spółka Zależna wpłacająca zaliczki na CIT w ciągu roku podatkowego w rozliczeniu rocznym wykaże stratę.

W przypadku powstania nadpłaty Spółka Dominująca zwróci Spółkom Zależnym odpowiednią część wpłaconych przez nie zaliczek.

3.         Dodatkowe rozliczenia w ramach PGK

Ponadto, oprócz wyżej wymienionych przepływów pieniężnych, w ramach PGK dokonywane mogą być również dodatkowe rozliczenia, które mogą objąć w szczególności rozliczenie strat podatkowych w ramach PGK. W niniejszej sytuacji Spółka Zależna, której strata została wykorzystana przez PGK w ramach rocznego rozliczenia CIT lub w ramach kalkulacji należnej zaliczki CIT, będzie uprawniona do otrzymania zwrotu wykorzystanej straty w kwocie odpowiadającej iloczynowi nominalnej stawki podatkowej obowiązującej za rok rozliczenia straty w ramach PGK oraz wysokości wykorzystanej straty poniesionej przez daną Spółkę Zależną.

W przypadku zidentyfikowania konieczności korekty kalkulacji zwiększającej dochód, Spółki Zależne, które sporządzą korektę, przekażą niezwłocznie na rachunek bankowy Spółki Dominującej środki finansowe w kwocie odpowiadającej powstałej zaległości, powiększonej o odsetki skalkulowane na dzień wpłaty zaległości przez Spółkę Dominującą na rachunek urzędu skarbowego. Z kolei, w przypadku korekty zmniejszającej dochód, Spółka Dominująca skoryguje rozliczenie PGK i wnioskuje o zwrot CIT. Wartość otrzymanej nadpłaty w odpowiedniej części przekaże Spółkom Zależnym, które wygenerowały zmniejszenie dochodu PGK poprzez korektę swoich rozliczeń podatkowych.

Wnioskodawca zaznacza, że wszystkie rozliczenia w zakresie podatku CIT pomiędzy spółkami tworzącymi PGK, będą realizowane zgodnie z przyjętą wewnętrzną procedurą rozliczeń, a także, że Spółce Dominującej nie będzie przysługiwać wynagrodzenie ani inna forma odpłatności, z tytułu wykonywanych czynności związanych z rozliczeniem podatku CIT w ramach PGK.

Pytania

1.Czy wskazane w opisie zdarzenia przyszłego przepływy finansowe pomiędzy Spółką Dominującą, a Spółkami Zależnymi, w związku z rozliczaniem zaliczek na CIT/należnego CIT od PGK (oraz ewentualnych nadpłat/dodatkowych rozliczeń) przez Spółkę Dominującą (w związku z obowiązkiem wynikającym z art. 1a ust. 7 Ustawy o CIT), pozostaną neutralne dla celów CIT, tzn. nie będą stanowić przychodów i kosztów uzyskania przychodu dla Spółki Dominującej/Spółek Zależnych?

2.Czy realizacja przez Spółkę Dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania podatku CIT PGK, określonego w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, będzie neutralna i nie będzie stanowić dla Spółek Zależnych przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przepływy finansowe pomiędzy Spółką Dominującą, a Spółkami Zależnymi, w związku z rozliczaniem zaliczek na CIT/należnego CIT od PGK (oraz ewentualnych nadpłat/dodatkowych rozliczeń) przez Spółkę Dominującą (w związku z obowiązkiem wynikającym z art. 1a ust. 7 Ustawy o CIT), pozostaną neutralne dla celów CIT, tzn. nie będą stanowić przychodów i kosztów uzyskania przychodu dla Spółki Dominującej/Spółek Zależnych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja przez Spółkę Dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania podatku CIT PGK, określonego w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, nie będzie stanowić dla Spółek Zależnych przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1. Neutralność przepływów finansowych związanych i wynikających z uregulowania/rozliczenia CIT w ramach PGK

Zgodnie z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, obowiązek obliczania, pobrania i wpłacania podatku dochodowego oraz zaliczek na ten podatek spoczywa na spółce dominującej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka Dominująca będzie odpowiedzialna za obliczanie, pobieranie oraz wpłacanie zaliczek na CIT oraz samego CIT w ramach rozliczenia rocznego PGK. W konsekwencji, Spółki Zależne będą zobowiązane do terminowego wpłacania przypadających na nie kwot zaliczek na CIT oraz kwot CIT wynikających z rozliczenia PGK na rachunek Spółki Dominującej.

Środki pieniężne otrzymywane przez Spółkę Dominującą z tytułu zaliczek na CIT będą odpowiadać zatem kwocie podatku CIT, który Wnioskodawca, jako podatnik, jest zobowiązany odprowadzić do urzędu skarbowego za pośrednictwem Spółki Dominującej. Tym samym Spółka Dominująca otrzymując środki pieniężne realizuje obowiązek nałożony ustawą o CIT (art. 1a ust. 7 ustawy o CIT).

W ocenie Wnioskodawcy, środki pieniężne przekazywane przez Spółki Zależne na rzecz Spółki Dominującej nie będą stanowiły przychodów podatkowych tej ostatniej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Równocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Treść powyższych przepisów pozwala na stwierdzenie, że przychodem podatkowym jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny, trwały i bezzwrotny charakter. Zgodnie z orzecznictwem, jako przychód podatkowy należy traktować przyrost majątkowy o określonej wartości, a dodatkowo jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podmiotu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, którymi może on rozporządzać. Wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, aby stanowiła przychód podatkowy musi być otrzymana przez podatnika, a nie tylko postawiona do jego dyspozycji, jak w przypadku pieniędzy i wartości pieniężnych (tak m.in. WSA w Gliwicach w wyroku z 12 marca 2020 r., sygn. I SA/Gl 1196/19, czy Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 lutego 2015 r., sygn. II FSK 1780/13).

Zdarzenie przyszłe opisane w niniejszym wniosku nie kreuje takiej sytuacji - środki przekazywane na rzecz Spółki Dominującej nie prowadzą do definitywnego, trwałego i bezzwrotnego powiększenia jej majątku, albowiem będzie ona zobowiązana do przekazania zebranych środków na rachunek właściwego urzędu skarbowego lub też do ich zwrotu Spółce/Spółkom Zależnym, uprawnionym do tych środków, zgodnie z postanowieniami wewnętrznej procedury rozliczeń. W konsekwencji, środki te nie będą stanowiły przychodu do opodatkowania Spółki Dominującej.

Tym samym, środki pieniężne przekazane na zapłatę zaliczek/podatku dochodowego nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu na gruncie ustawy o CIT, a w konsekwencji nie będą podlegały uwzględnieniu w kalkulacji dochodu/straty podatkowej PGK, zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej, środki pieniężne przekazywane do Spółki Dominującej z tytułu rozliczenia podatku CIT, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółek Zależnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów stanowią koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Toteż, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione m.in. następujące warunki:

-wydatek musi zostać rzeczywiście poniesiony,

-celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

-wydatek nie może stanowić kosztu wymienionego w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawierającego enumeratywną listę wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach, jak również stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych.

Środki pieniężne przekazywane Spółce Dominującej przez Spółki Zależne odpowiadają zasadniczo podatkowi dochodowemu, który byłyby zobowiązane odprowadzić do urzędu skarbowego. Niemniej, ze względu na szczególne regulacje dotyczące rozliczania podatku dochodowego przez PGK, Spółki Zależne zobowiązane są do przekazywania podatku dochodowego do Spółki Dominującej, która następnie przekazuje go do właściwego dla PGK urzędu skarbowego. Tym samym, czynność ta stanowi jedynie wypełnienie obowiązku wynikającego ze specjalnych regulacji dotyczących rozliczania podatku dochodowego przez PGK.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kwoty przekazywane Spółce Dominującej przez Spółki Zależne na zapłatę zaliczki/CIT, nie stanowią dla Spółek zależnych kosztów uzyskania przychodów, a więc nie powinny być uwzględniane w kalkulacji dochodu/straty podatkowej, o których mowa w art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z prowadzonymi rozliczeniami podatku CIT, w ramach PGK mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka Dominująca zobowiązana będzie do zwrotu środków pieniężnych przekazanych przez Spółki Zależne w związku z wpłatą zaliczek/podatku CIT.

Będzie to miało miejsce w szczególności w sytuacji, w której wysokość zaliczek na CIT uiszczonych w trakcie roku przez daną Spółkę Zależną będzie większa niż wartość zobowiązania podatkowego wynikającego z jej rozliczenia rocznego oraz jeśli Spółka Zależna wpłacająca zaliczki na CIT w ciągu roku podatkowego w rozliczeniu rocznym wykaże stratę. W przypadku powstania nadpłaty Spółka Dominująca zwróci Spółkom Zależnym odpowiednią część wpłaconych przez nie zaliczek.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych ani zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei, jak wskazują przepisy art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, kosztów uzyskania przychodów nie stanowi m.in. podatek CIT. Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Jak wykazano powyżej w treści uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy, środki przekazywane przez Spółki Zależne na pokrycie podatku CIT i zaliczek na ten podatek nie stanowią dla nich kosztu uzyskania przychodów. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy zwrot podatku nie może być rozpatrywany w kategorii przychodu podlegającego uwzględnieniu przy wyliczaniu dochodu/straty podatkowej, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

Przechodząc natomiast do perspektywy „kosztowej” związanej z rozliczeniem nadpłat w CIT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast, na mocy przywoływanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach.

Powyższe uwarunkowania są istotne z perspektywy Spółki Dominującej, która stosownie do ustalonych mechanizmów funkcjonowania PGK zwraca Spółkom Zależnym kwoty zaliczek/kwoty nadpłaty podatku CIT. Podane środki pieniężne zostały jej przekazane w związku z rozliczeniem podatku CIT PGK. Spółka Dominująca nie dysponuje własnym majątkiem, a jedynie zwraca Spółkom Zależnym część lub całość środków pieniężnych, które zostały jej uprzednio przekazane w celu zapłaty zaliczki/podatku CIT w imieniu PGK. Przekazywanie do Spółki Dominującej przez Spółki Zależne kwoty całości/części środków pieniężnych w związku z wpłatą zaliczek/podatku CIT wynika bowiem z funkcji pełnionej przez Spółkę Dominującą w ramach PGK, a jest nią wynikający z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, obowiązek rozliczania podatku CIT należnego od PGK.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że rozliczenia dokonywane pomiędzy spółkami tworzącymi PGK pozostają bez wpływu na podlegający opodatkowaniu dochód PGK. Gdyby bowiem nawet hipotetycznie uznać, że przekazanie Spółkom Zależnym kwot nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku rodziłoby konsekwencje w postaci kosztu podatkowego po stronie Spółki Dominującej, Spółki Zależne otrzymujące kwoty wynikające z nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku wykazywałyby jednocześnie przychód do opodatkowania w tej samej wysokości. Podobnie płatności od Spółek Zależnych mające na celu pokrycie kwot niedopłaconego lub skorygowanego podatku CIT lub odsetek od zaległości podatkowych, w powyższym ujęciu rozpoznawane byłby jako koszt uzyskania przychodów Spółek Zależnych oraz jako przychód Spółki Dominującej.

Wnioskodawca podkreśla jednak, że w jego ocenie wskazane wyżej rozliczenia między spółkami tworzącymi PGK nie będą rodzić skutków w podatku CIT.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego stanowiącego podstawę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ramach PGK dokonywane mogą być również dodatkowe rozliczenia, związane w szczególności z rozliczeniem strat podatkowych. W przypadku zaistnienia przedstawionych okoliczności, ostateczna kwota podatku dochodowego PGK podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego będzie niższa aniżeli kwoty przekazane przez Spółki Zależne. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, to Spółka Zależna, której strata została „wykorzystana” przez PGK w ramach rocznego rozliczenia CIT, będzie uprawniona do otrzymania zwrotu wykorzystanej straty w kwocie odpowiadającej iloczynowi nominalnej stawki podatkowej obowiązującej za rok rozliczenia straty w ramach PGK oraz wysokości wykorzystanej straty poniesionej przez daną Spółkę Zależną.

Należy wskazać, że zasady rozdysponowania zwrotu CIT w sytuacji opisanej powyżej nie zostały uregulowane przez ustawodawcę, a zatem zdaniem Wnioskodawcy spółki tworzące PGK są uprawnione do rozporządzenia nadpłatą podatku według przyjętej wewnętrznie metodologii rozliczeń. Takie dyspozycje nadwyżką środków finansowych dotyczą w istocie kwot podatku CIT, zaoszczędzonego w skali PGK na skutek ustawowego mechanizmu konsolidacji bieżących indywidualnych wyników podatkowych. W związku z powyższym, dysponowanie kwotami nadwyżki środków finansowych w ramach PGK, stosownie do procedury rozliczeń podatkowych obowiązującej w PGK, nie powinno być ujmowane w kalkulacji zobowiązania podatkowego PGK oraz spółek ją tworzących.

Wnioskodawca podkreśla, że ustawodawca nadał PGK szczególny i korzystny pod względem zasad opodatkowania charakter. Uregulowania ustawy o CIT obejmujące strukturę organizacyjną, jaką jest PGK, zakładają, że jej zobowiązanie podatkowe może być niższe niż suma zobowiązań podatkowych spółek wchodzących w jej skład. Obniżenie zobowiązania podatkowego w przypadku istnienia PGK nie może być przedmiotem dodatkowego opodatkowania w jakiejkolwiek formie. Opodatkowanie nadwyżki środków finansowych wynikającej z konsolidacji wyników podatkowych spółek przeczyłoby idei istnienia PGK.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że niezależnie od przyjętego mechanizmu dystrybucji nadwyżki środków finansowych, rozliczenia dokonywane pomiędzy spółkami tworzącymi PGK, w związku z jej rozdysponowaniem pozostają bez wpływu na podlegający opodatkowaniu dochód PGK. Zauważyć należy, że nawet gdyby zwrócone danej Spółce Zależnej środki stanowiące nadwyżki środków finansowych rodziły konsekwencje w postaci kosztu podatkowego po stronie Spółki Dominującej, to jednocześnie po stronie tej Spółki Zależnej powstałby przychód do opodatkowania w tej samej wysokości.

Dodatkowo, w przypadku zidentyfikowania konieczności korekty kalkulacji zwiększającej dochód, Spółki Zależne, które sporządzą korektę, przekażą niezwłocznie na rachunek bankowy Spółki Dominującej środki finansowe w kwocie odpowiadającej powstałej zaległości, powiększonej o odsetki skalkulowane na dzień wpłaty zaległości przez Spółkę Dominującą na rachunek urzędu skarbowego. Przekazywanie środków pieniężnych pomiędzy Spółkami Zależnymi a Spółką Dominującą w przypadku niedopłaty zaliczek na CIT, stanowi realizację przyjętej przez PGK wewnętrznej metodologii rozliczeń. Należy również podkreślić, że jeżeli korekta zobowiązania podatkowego PGK polegająca na zwiększeniu tego zobowiązania wynika z przyczyn leżących po stronie Spółki Zależnej, uzasadnione jest, by wpłata brakującej kwoty zobowiązania podatkowego wraz z ewentualnymi odsetkami została zrealizowana przez Spółkę Zależną, która dokonała korekty. Takie rozumowanie wynika też z art. 7a ustawy o CIT, zgodnie z którym dochodem PGK (z danego źródła) jest nadwyżka sumy dochodów spółek tworzący PGK nad sumą ich strat.

Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dodatkowe rozliczenia w ramach PGK, w tym związane z rozliczeniem strat podatkowych, także nie będą rodziły konsekwencji w CIT dla spółek tworzących PGK.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przepływy finansowe pomiędzy Spółką Dominującą a Spółkami Zależnymi w związku z rozliczaniem zaliczek i podatku CIT w imieniu PGK (w tym ewentualnych nadwyżek, niedopłat, korekt, rozliczenia z tytułu wykorzystania straty) pozostają neutralne dla celów CIT, tzn. nie stanowią przychodów i kosztów podatkowych dla spółek tworzących PGK i nie powinny być uwzględniane przy ustalaniu dochodu podatkowego i/lub straty podatkowej Wnioskodawcy.

Analogiczne stanowisko potwierdzające neutralność wzajemnych rozliczeń pomiędzy spółkami tworzącymi PGK w zakresie wpłat zaliczek na CIT/wpłat CIT, rozliczenia nadpłat oraz m.in. straty zostało przedstawione w szczególności w następujących interpretacjach indywidualnych:

-Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 maja 2019 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.124.2019.1.JF,

-DyrektoraKrajowejInformacjiSkarbowejz 12 marca2019 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.5.2019.2.MR,

-DyrektoraKrajowejInformacjiSkarbowejz 29 maja2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.142.2018.1.GF.

Ad 2. Brak przesłanek do przyjęcia dla Spółek Zależnych przychodu z nieodpłatnych świadczeń w związku z realizacją przez Spółkę Dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania CIT w imieniu PGK

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, Spółka Dominująca w ślad za wskazaniem ustawodawcy, nie pobiera wynagrodzenia w związku z realizacją zadań ustawowych związanych z rozliczeniem CIT PGK (w tym na rzecz pozostałych spółek tworzących PGK - Spółek Zależnych).

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodem jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” nie posiada definicji legalnej w ustawie o CIT. Jego rozumienie zostało ukształtowane przez orzecznictwo sądów administracyjnych, na co wskazuje m. in wyrok NSA z 26 maja 2021 r., sygn. II FSK 3527/18, zgodnie, z którym „Pojęcie nieodpłatnego świadczenia, użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., ma w orzecznictwie sądów administracyjnych, ugruntowane znaczenie. Sądy jednolicie prezentują pogląd (zob. np. wyrok NSA z 3 września 2019 r., sygn. akt II FSK 3194/17), że ma ono szersze znaczenie niż w prawie cywilnym i obejmuje ono wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podatnika, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (por. uchwały NSA z 24 października 2011 r., sygn. akt II FPS 7/10, z 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/10, z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06).”

Sądy administracyjne w swoim orzecznictwie wskazują również, kiedy dane świadczenie nie nosi znamion nieodpłatnego świadczenia kreującego powstanie przychodu podatkowego u podmiotu go otrzymującego. Na ten temat wypowiedział się m. in. NSA w wyroku z 22 października 2020 r., sygn. II FSK 1613/18, zgodnie z którym „Użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. określenie „otrzymanie nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw” należy rozumieć, jako niewywołujące przychodu w sytuacji, gdy czynność prawna jest ze swej istoty zawsze nieodpłatna. Przychód zaś powstawałby w takich przypadkach, gdy podatnik zmieniając charakter czynności prawnej odpłatnej, dokonuje jej jako nieodpłatnej.”

W nawiązaniu do powyższego Wnioskodawca zaznacza, że czynności realizowane przez Spółkę Dominującą w związku z wykonaniem obowiązku nałożonego ustawą o CIT, są ze swej istoty (określonej przez ustawodawcę) nieodpłatne. Tym samym nie powoduje dla Spółek Zależnych uzyskiwania korzyści o konkretnym wymiarze finansowym. Nie należy, bowiem czynności określonych w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT utożsamiać z czynnościami o charakterze usługowym. Wykonywanie tych czynności przez Spółkę Dominująca w żadnej mierze nie zdejmuje ze Spółek Zależnych obowiązków w zakresie ewidencjonowania i klasyfikacji zdarzeń podatkowych, kalkulacji przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz innych kategorii podatkowych. Działanie Spółki Dominującej sprowadza się natomiast do kalkulacji podatku na poziomie „grupowego” podatnika, jakim jest PGK, poprzez zebranie odpowiednich danych o dochodach lub stratach wszystkich Spółek Zależnych. Tym samym, owe działania ww. Spółki Dominującej sprowadzają się do technicznego rozliczenia podatku CIT PGK.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że realizacja przez Spółkę Dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania podatku CIT PGK, określonego w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, nie stanowi dla Spółek Zależnych przychodu w wartości nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Analogiczne stanowisko, potwierdzające brak powstania dla spółek tworzących PGK przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z realizacją przez spółkę dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania podatku PGK, określonego w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 marca 2019 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.5.2019.2.MR.

Podsumowując, Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja przez Spółkę Dominującą obowiązku obliczania, pobierania i wpłacania podatku CIT PGK, określonego w art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, nie będzie stanowić dla Spółek Zależnych przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Końcowo nadmienić należy, że z dniem 1 stycznia 2018 r. ustawodawca zmienił brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Jednak zmiana ta nie ma wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.