Wyrok SN z dnia 10 marca 2020 r., sygn. I PK 258/18

Sprawa o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 56 par. 1 i art. 58 k.p. w związku z art. 52 par. 1 pkt 1 k.p.) nie podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym (art. 505¹ i nast. k.p.c.) także w stanie prawnym obowiązującym przed 7 listopada 2019 r.

Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 5-6/2020

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

‎SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z powództwa J. P. przeciwko D. Z. ‎o odszkodowanie, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 marca 2020 r., ‎skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 22 grudnia 2017 r., sygn. akt VII Pa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód J. P. wniósł pozew przeciwko pozwanemu D. Z. o odszkodowanie w kwocie 9.000 zł za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Sprawę zakwalifikowano w Sądzie Rejonowym do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym i wezwano powoda do złożenia pozwu na formularzu obowiązującym w postępowaniu uproszczonym. Powód złożył pozew na formularzu urzędowym.

W toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji (pismem procesowym z 20 marca 2017 r.) powód, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, rozszerzył przedmiotowo powództwo, wnosząc o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego tytułem odszkodowanie kwoty 12.630 zł. Wyjaśnił, że podana wcześniej wartość odszkodowania (9.000 zł) odpowiadała jego wynagrodzeniu netto.

Sąd Rejonowy w K. , wyrokiem z 21 września 2017 r., zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12.630 zł tytułem odszkodowania, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 18 listopada 2015 r. do dnia zapłaty (pkt I); zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt II); wyrokowi w punkcie I. nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 4.210 zł (pkt III) oraz nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w K. kwotę 631 zł tytułem opłaty sądowej, od uiszczenia której powód był ustawowo zwolniony (pkt IV).

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego od 1 listopada 2011 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony na stanowisku mechanika. Powód otrzymał oświadczenie pozwanego datowane na 4 sierpnia 2015 r. o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., w którym podano, że przyczyną rozwiązania umowy jest ciężkie naruszenie przez powoda jako pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych – w szczególności niestawienie się do pracy od 4 sierpnia 2015 r., mimo wcześniejszej odmowy pracodawcy udzielenia w tym czasie urlopu. Wskazano również, że nieobecność pracownika w pracy spowodowała duże kłopoty i przyniosła straty.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się