Postanowienie SN z dnia 9 października 2020 r., sygn. I CNP 4/20

Począwszy od dnia 4 kwietnia 2018 r. strona wnosząca skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, wypełniając obowiązek nałożony w art. 424⁵ § 1 pkt 5 k.p.c., musi wykazać, że złożyła do uprawnionego organu wniosek o wniesienie skargi nadzwyczajnej i nie został on uwzględniony. Niewykazanie tej okoliczności powoduje odrzucenie skargi na podstawie art. 424⁸ § 1 k.p.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska

w sprawie skargi M. R. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 22 marca 2019 r., sygn. akt [...], wydanego w sprawie z powództwa Miasta [...] przeciwko M. R. ?o wydanie nieruchomości i zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 października 2020 r.,

1) odrzuca skargę

2) zasądza od skarżącego na rzecz Miasta [...] kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) zł z tytułu kosztów postępowania przed Sądem Najwyższym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2018 r. Sąd Rejonowy [...] oddalił powództwo Miasta [...] przeciwko pozwanemu M. R. o wydanie bliżej opisanej nieruchomości i zasądzenie od pozwanego kwoty 13.407,29 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez pozwanego z tej nieruchomości. Po rozpoznaniu apelacji powoda, Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 22 marca 2019 r. zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji w ten sposób, że nakazał pozwanemu wydanie powodowi opisanej nieruchomości w terminie do dnia 31 marca 2019 r. i zasądził od niego kwotę 12.868 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie; oddalił powództwo i apelację powoda w pozostałej części.

W związku z wniesieniem przez pozwanego M. R. w dniu 5 listopada 2019 r. skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem opisanego prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego należy przypomnieć, że przedmiotem badania w postępowaniu zainicjowanym tym nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, jest niezgodność z prawem prawomocnych orzeczeń sądów drugiej instancji kończących postępowanie w sprawie. Ocena zasadności skargi dokonywana jest przez Sąd Najwyższy przy zastosowaniu autonomicznego pojęcia bezprawności, zgodnie z którym orzeczeniem niezgodnym z prawem w rozumieniu art. 424 k.p.c. jest orzeczenie niewątpliwie sprzeczne z zasadniczymi i nie podlegającymi różnej wykładni przepisami, z ogólnie przyjętymi standardami rozstrzygnięć albo wydane w wyniku szczególnie rażąco błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania prawa, które jest oczywiste i nie wymaga głębszej analizy prawniczej (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 31 marca 2006 r., IV CNP 25/05, OSNC 2007, Nr 1, poz. 17 i z dnia 7 lipca 2006 r., I CNP 33/06, OSNC 2007, Nr 2, poz. 35 oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 września 2012 r., Sk 4/11, OTK-A 2012/8/97, Dz. U. 2012, poz. 1104). Orzeczenie Sądu Najwyższego uwzględniające przedmiotową skargę nie wzrusza przy tym objętego nią prawomocnego orzeczenia, lecz stanowi prejudykat niezbędny do dochodzenia od Skarbu Państwa naprawienia szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się