Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 17 października 2019 r., sygn. III PZP 5/19
Sprawę o odszkodowanie w przypadku nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy wypowiedzenia oraz rozwiązania stosunku pracy dochodzone przez pracownika od pracodawcy na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p. rozpoznaje sąd w składzie jednego sędziego jako przewodniczącego i dwóch ławników (art. 47 § 2 pkt 1 lit. a k.p.c.)
Zasada prawna
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Józef lwulski (przewodniczący)
SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka SSN Maciej Pacuda
SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca, uzasadnienie)
SSN Romualda Spyt
SSN Andrzej Wróbel
przy udziale Prokurator Prokuratury Okręgowej w Zielonej Górze delegowanej do Prokuratury Krajowej Renaty Pawłowskiej po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 października 2019 r. zagadnienia prawnego przedstawionego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego we wniosku z dnia 12 czerwca 2019 r., (...), do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego:
"Czy w sprawie o roszczenia z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy dochodzone przez pracownika od pracodawcy na podstawie art. 415 k.c. (w zw. z art. 300 k.p.), a nie na podstawie Kodeksu pracy, właściwy jest skład sądu określony w art. 47 § 1 k.p.c, czy też w art. 47 § 2 pkt 1 lit. a k.p.c?"
podjął uchwałę:
Sprawę o odszkodowanie w przypadku nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy wypowiedzenia oraz rozwiązania stosunku pracy dochodzone przez pracownika od pracodawcy na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p. rozpoznaje sąd w składzie jednego sędziego jako przewodniczącego i dwóch ławników (art. 47 § 2 pkt 1 lit. a k.p.c.)
oraz postanowił nadać uchwale moc zasady prawnej i ustalił, że przyjęta w uchwale wykładnia prawa obowiązuje od dnia jej podjęcia.
Uzasadnienie
Na podstawie art. 83 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 825) Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego wniósł o rozstrzygnięcie przez Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów zagadnienia prawnego następującej treści: Czy w sprawie o roszczenia z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy dochodzone przez pracownika od pracodawcy na podstawie art. 415 k.c. (w związku z art. 300 k.p.), a nie na podstawie Kodeksu pracy, właściwy jest skład sądu określony w art. 47 § 1 k.p.c, czy też w art. 47 § 2 pkt 1 lit. a k.p.c?
Wniosek został uzasadniony spostrzeżeniem, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego ujawniły się rozbieżności przy wykładni art. 47 § 2 pkt 1 lit. a in fine k.p.c. Dotyczą one składu sądu w sytuacji, gdy pracownik dochodzi roszczenia z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy na podstawie art. 415 k.c. (w związku z art. 300 k.p.), a nie na podstawie przepisów Kodeksu pracy. Pierwszy Prezes zwrócił uwagę na rozbieżność między stanowiskami wyrażonymi w wyrokach Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2015 r., I PK 136/14 (LEX nr 1628904) i z dnia 4 października 2018 r., III PK 92/17 (OSNP2019nr4, poz. 44).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
