Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2019 r., sygn. I FSK 1374/19
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez wojewódzki sąd administracyjny "granice sprawy", o których mowa w art. 134 § 1 i art. 135 P.p.s.a, podlegają zawężeniu do granic w jakich rozpoznał skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny i wydał orzeczenie na podstawie art. 185 § 1 tej ustawy.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski (spr.), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Zbigniew Łoboda, po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Syndyka masy upadłości O. spółki z o.o. w upadłości w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Lu 757/18 w sprawie ze skargi O. spółki z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 30 września 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2012 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 7 listopada 2018 r., I SA/Lu 777/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę O. spółki z o.o. w S. (obecnie Syndyk masy upadłości O. spółki z o.o. w upadłości w S.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 30 września 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2012 r.
W skardze kasacyjnej od ww. wyroku Syndyk zrzekając się rozprawy domagał się uchylenia ww. orzeczenia w całości, powołując następujące zarzuty naruszenia prawa materialnego i procesowego:
- art. 145 § 1 pkt 1 lit. a oraz art. 190 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej Ppsa) przez ich błędną wykładnię polegającą na niezasadnym przyjęciu, że określone przez art. 190 Ppsa związanie Sądu, któremu sprawa została przekazana, wykładnią prawa dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny obejmuje również ustalenie stanu faktycznego w zakresie istnienia dobrej wiary skarżącej Spółki, a w konsekwencji bezkrytyczne przyjęcie, iż stan faktyczny w tym zakresie jest prawidłowo ustalony i wiążący, skutkiem czego jest zignorowanie zarzutów skarżącej dotyczących braków postępowania w części dotyczącej ustalenia stanu faktycznego co do istnienia dobrej wiary po stronie skarżącej, niezrealizowanie obowiązku rozpoznania sprawy w związku z wyrokiem NSA z dnia 3 sierpnia 2018 r., brak możliwości należytego zastosowania przepisów prawa materialnego regulującego dobrą wiarę i ostatecznie nieuchylenie decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 września 2015 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 29 czerwca 2015 r. w sytuacji, gdy skarżąca w toku całego postępowania zgłaszała zarzuty i wskazywała uchybienia w postępowaniu prowadzonym przez organy podatkowe obu instancji oraz wadliwe ustalenie stanu faktycznego, w tym także w części dotyczącej kwestii istnienia, bądź też nieistnienia dobrej wiary po stronie Spółki;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
