14.06.2018 Podatki

Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1688/16

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i z u.p.d.o.f., nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. G. i M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1755/15 w sprawie ze skargi P. G. i M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 28 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. G. i M. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 10800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1755/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę M. G. i P. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 28 sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako: "P.p.s.a."

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy:

Decyzją z dnia 6 marca 2015 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił M. G. i P. G. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. Zdaniem organu pierwszej instancji zgromadzony materiał dowodowy stanowił podstawę do stwierdzenia, że M. G. w 2010 r. zaliczył do kosztów uzyskania przychodów zakupy od firm: K. Sp. z o. o., F. L. i F. B. na podstawie faktur VAT wystawionych przez te firmy w 2010 r., które były tzw. "pustymi" fakturami", czyli nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji pomiędzy podmiotami wymienionymi na tych fakturach. Kwoty wskazane w tych fakturach nie mogły więc być uznane za koszty uzyskania przychodów.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne