Postanowienie SN z dnia 12 kwietnia 2023 r., sygn. I CSK 4862/22
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mariusz Załucki
w sprawie z powództwa B. M. (poprzednio S.) i P. S.
przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym 12 kwietnia 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 18 listopada 2021 r., sygn. akt I ACa 514/20,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od pozwanej na rzecz powodów kwotę 5 400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Pozwana Bank S.A. z siedzibą w W. złożyła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18 listopada 2021 r., wydanego w sprawie z powództwa B. M. i P. S. o zapłatę.
Skarżąca przedstawiła Sądowi Najwyższemu następujące zagadnienia prawne:
1.Czy wykładnia art. 58 § 1 k.c. w świetle ratio legis tego przepisu, konstytucyjnej zasady proporcjonalności oraz gwarancji w zakresie pewności obrotu gospodarczego uzasadnia taką interpretację powołanego przepisu, zgodnie z jaką strona umowy będąca konsumentem nie jest uprawniona do powoływania się, przed Sądem, w ramach wywodzonego roszczenia procesowego, na jej nieważność po jej całkowitym wykonaniu przed wytoczeniem powództwa i w okolicznościach, w których cel umowy został osiągnięty, a cel ten nie był sprzeczny z prawem, ani niemoralny, zaś interesy żadnej ze stron nie zostały naruszone w wyniku wykonania umowy, a wręcz strony odniosły z tego tytułu korzyści, czy też zarzut nieważności umowy wywodzony z art. 58 § 1 k.c. może być skutecznie powoływany niezależnie od wyżej wymienionych okoliczności?
2.Czy wobec motywów uzasadnienia uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2021 r., podjętej w sprawie III CZP 6/21, obszernie nawiązujących do bezskuteczności (nieważności) umowy, w okolicznościach, w których kredytobiorca żąda uznania postanowień umowy o kredyt waloryzowany za bezskuteczne i nie potwierdzi wiążącego dla kredytobiorcy charakteru kwestionowanych postanowień umownych (nie wyrazi na nie świadomej i wolnej zgody), na gruncie regulacji zawartej w art. 385 § 1 i § 2 kodeksu cywilnego uzasadnione jest przyjmowanie każdorazowo, wskutek samego żądania unieważnienia umowy waloryzowany (indeksowany) kursem waluty obcej skutku w postaci trwałej bezskuteczności umowy ex tunc, równoważnego z jej nieważnością, względnie jej nieważności, niezależnie od dokonania przez Sąd oceny, czy wdrożenie tak daleko idącego skutku jest niezbędne, aby w ramach ochrony kredytobiorcy konsumenta w relacji z bankiem jako przedsiębiorcą doszło do przywrócenia niezasadnie zaburzonej równowagi kontraktowej?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
