W przypadku transakcji stanowiących element oszustwa podatkowego, takiego jak karuzela podatkowa, gdzie podatnik świadomie uczestniczy w łańcuchu transakcji wykorzystywanych do oszustwa w podatku VAT, działania takie nie mogą być traktowane jako wykonywane w ramach działalności gospodarczej, a co za tym idzie nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących te
W przypadku karuzeli podatkowej, działanie podatnika, które pod pozorem formalnego spełniania warunków przewidzianych przez przepisy prawa unijnego skutkowałoby uzyskaniem korzyści podatkowej sprzecznej z celem tych przepisów, nie może być uważane za nadużycie prawa w rozumieniu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jeżeli działanie to ma charakter świadomego uczestnictwa w oszustwie
W sytuacji, gdy istnieją wątpliwości co do instrumentalnego wykorzystania przez organ podatkowy przepisów o przedawnieniu zobowiązań podatkowych oraz gdy charakter dokonanych płatności na rzecz nierezydenta może być rozumiany jako należności licencyjne w świetle umowy międzynarodowej, organy podatkowe powinny szczegółowo badać te okoliczności, a ich decyzje muszą być dokładnie uzasadnione, aby unikać
W ocenie legalności decyzji podatkowej dotyczącej zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w kontekście wszczętego postępowania karno-skarbowego, istotne jest wnikliwe zbadanie przez sąd wszystkich okoliczności sprawy, w tym rzetelność uzasadnienia decyzji organu podatkowego oraz analizę przeprowadzonych dowodów, umożliwiających weryfikację celu postępowania prowadzonego przez
Wszczęcie postępowania karnego skarbowego, które na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 oraz art. 70c Ordynacji podatkowej wywołuje skutek w postaci zawieszenia biegu terminów przedawnienia zobowiązań podatkowych, nie może być uznane za działanie instrumentalne wyłącznie na podstawie krótkiego okresu czasu pomiędzy jego wszczęciem a upływem terminu przedawnienia, jeśli materiał dowodowy zgromadzony w aktach
Wszczęcie postępowania karnoskarbowego tuż przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez posiadania istotnych dowodów wskazujących na możliwość popełnienia przestępstwa skarbowego, może świadczyć o instrumentalnym wykorzystaniu tego postępowania w celu wydłużenia terminu na określenie wysokości zobowiązania podatkowego. Takie działanie może być uznane za nadużycie prawa.
Niewłaściwe doręczenie zawiadomienia o wszczęciu postępowania karno-skarbowego, pominięcie ustanowionego pełnomocnika, powoduje brak spełnienia materialnoprawnej przesłanki zawieszenia biegu terminu przedawnienia. Bez właściwego zawiadomienia, zobowiązania podatkowe mogą ulec przedawnieniu mimo wszczęcia postępowania karno-skarbowego.
Wszczęcie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe nie może być wykorzystywane jedynie do wywołania skutku w postaci nierozpoczęcia lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Nadużycie tego mechanizmu godzi w zasadę zaufania do organów państwa i narusza podstawową ochronę praw podatnika.
Sądy administracyjne pierwszej instancji w ramach zakreślonych przez art. 134 § 1 p.p.s.a. mają obowiązek badać czy proceduralna czynność wszczęcia postępowania karnego skarbowego w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe nie została wykorzystana tylko w celu nierozpoczęcia lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia. Dopiero w świetle wszechstronnej analizy okoliczności konkretnej
W sytuacji, gdy strona wiedziała, jak również mogła się dowiedzieć, iż przeprowadzane transakcje związane miały być z oszustwem podatkowym na wcześniejszym lub późniejszym etapie obrotu, nie jest ona podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT i nie przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Decyzja o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w związku ze wszczęciem postępowania karnego skarbowego jest skuteczna, niezależnie od braku doręczenia zawiadomienia o tej decyzji pełnomocnikowi spółki, o ile podatnik został o tym fakcie powiadomiony. Nie ma to wpływu na wywołanie skutku zawieszenia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji Podatkowej.
1. Wszczęcie postępowania karnego skarbowego przez organy prokuratury ma za zadanie ustalenie czynu i ukaranie sprawcy, a nie wywołanie skutku w postaci nierozpoczęcia lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. 2. Sądy administracyjne nie są władne oceniać pracy Prokuratury, a instytucje wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe czy wykroczenie skarbowe nie powinny
Określone w art. 15zzr ust. 6 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.), dodanym ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem
Postępowanie karne skarbowe wszczęte po przedawnieniu karalności czynu będącego jego przedmiotem podlega umorzeniu. Na skutek postanowienia o umorzeniu dochodzenia czynności podjęte w jego toku traktowane są jako niebyłe. W takiej sytuacji nie sposób przyjąć, że pozbawiona mocy procesowej czynność wszczęcia postępowania karnego skarbowego może mieć wpływ na bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego
1. Zawiadomienie podatnika przez organ o toczącym się postępowaniu o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, wpływającym na skuteczność zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego, może nastąpić w dowolnej formie. 2. Sądy administracyjne pierwszej instancji mają obowiązek badać, czy proceduralna czynność wszczęcia postępowania karnego skarbowego w sprawie o przestępstwo skarbowe
Okolicznością decydującą o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia nie jest wydanie postanowienia o przedstawieniu zarzutów podejrzanemu, lecz wszczęcie postępowania karnego skarbowego w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe pod warunkiem, że podatnik został zawiadomiony o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia z tej przyczyny. Istotna jest zatem wiedza podatnika o toczącym się
1. W przypadku wskazywania przesłanek dotyczących odpowiedzialności lub braku winy, członek zarządu spółki nie może powoływać się na nieznajomość stanu finansów kierowanej przez siebie spółki, jako przyczynę niezgłoszenia wniosku o upadłość lub niewszczęcia postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości. Członkowi zarządu powinien być znany na bieżąco stan finansów spółki, a co za tym idzie, możliwość
Odpowiedzialność karnoskarbowa osoby fizycznej na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. za wystawienie nierzetelnej (fikcyjnej) faktury w sytuacji uprzedniego zastosowania, za ten sam czyn, obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT
Określenie katalogu zbieranych informacji o jednostce za pomocą środków technicznych w działaniach operacyjnych; zasady niszczenia pozyskanych danych
Reguły wyłączania wielości ocen mają zastosowanie jedynie w wypadku zbiegu przepisów ustawy, natomiast nie stosuje się ich w razie idealnego zbiegu czynów zabronionych, o którym mowa w art. 8 § 1 k.k.s.
Wykluczone jest, aby przepis Kodeksu karnego skarbowego mógł wyprzeć na zasadzie specjalności lub konsumpcji przepis Kodeksu karnego (lub odwrotnie).
W wyroku łącznym granice kary łącznej grzywny wymierzonej w stawkach dziennych, o których mowa w art. 86 § 1 k.k. i art. 39 § 1 k.k.s., wyznaczane są wyłącznie przez kryterium liczby stawek dziennych. Wysokość na nowo określonej stawki dziennej nie może jednak przekraczać najwyższej ustalonej poprzednio (art. 86 § 2 k.k.).