USTAWA
z dnia 15 listopada 1984 r.
o podatku rolnym
z dnia 15 listopada 1984 r. (Dz.U. z 1984 r., Nr 52, poz. 268)
t.j. z dnia 11 października 1993 r. (Dz.U. z 1993 r., Nr 94, poz. 431)
t.j. z dnia 28 lipca 2006 r. (Dz.U. z 2006 r., Nr 136, poz. 969)
t.j. z dnia 26 listopada 2013 r. (Dz.U. z 2013 r., poz. 1381)
t.j. z dnia 4 maja 2016 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 617)
t.j. z dnia 10 października 2017 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 1892)
t.j. z dnia 8 lipca 2019 r. (Dz.U. z 2019 r., poz. 1256)
t.j. z dnia 2 marca 2020 r. (Dz.U. z 2020 r., poz. 333)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2023 r., poz. 1450)
Art. 6.[Wysokość podatku rolnego] 1. Podatek rolny za rok podatkowy wynosi:
1) od 1 ha przeliczeniowego gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 – równowartość pieniężną 2,5 q żyta,
2) od 1 ha gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 – równowartość pieniężną 5 q żyta
– obliczone według średniej ceny skupu żyta za 11 kwartałów poprzedzających kwartał poprzedzający rok podatkowy.
2. Średnią cenę skupu żyta, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie do dnia 20 października roku poprzedzającego rok podatkowy.
3. Rady gmin są uprawnione do obniżenia cen skupu określonych w ust. 2, przyjmowanych jako podstawa obliczania podatku rolnego na obszarze gminy.
