Obowiązuje: od 2007-01-01 do 2007-12-31

Podstawa prawna:


Dz.U.1996.70.335  

Świadczenie urlopowe

Pracodawca zatrudniający mniej niż 20 pracowników nie jest zobowiązany do utworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W takiej sytuacji wypłaca on pracownikom świadczenie urlopowe. Może jednak tego uniknąć przekazując pracownikom informację o niewypłacaniu świadczenia do końca stycznia danego roku, w sposób przyjęty u pracodawcy.

Świadczenie urlopowe przysługuje pracownikowi raz w roku, jeśli korzysta on w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Wysokość świadczenia urlopowego ustala pracodawca, z tym że nie może być ono wyższe niż wysokość odpisu podstawowego na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w danym roku.

W związku z powyższym maksymalne kwoty świadczenia urlopowego w 2007 r. wynoszą:

DLA PRACOWNIKA ZATRUDNIONEGO W NORMALNYCH WARUNKACH PRACY

na pełny etat 804,60 zł
na 3/4 etatu 603,45 zł
na 1/2 etatu 402,30 zł
na 1/4 etatu 201,15 zł


DLA PRACOWNIKA ZATRUDNIONEGO W SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH WARUNKACH PRACY


na pełny etat 1072,80 zł
na 3/4 etatu 804,60 zł
na 1/2 etatu 536,40 zł
na 1/4 etatu 268,20 zł

DLA PRACOWNIKA MŁODOCIANEGO

w pierwszym roku nauki 107,28
w drugim roku nauki 128,74
w trzecim roku nauki 150,19

Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.); M.P. z 2007 r. Nr 14, poz. 146.

Źródło: Platforma księgowych i kadrowych - INFORFK.pl - księgowość, rachunkowość, podatki, ZUS, VAT
Copyright © 2024 INFOR PL S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone.