Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) z 16 listopada 2023 r. (C-422/22) ZUS może z urzędu wycofać wydane zaświadczenie A1, jeśli uzna, że jest ono błędne. ZUS nie musi w tym zakresie konsultować się z instytucją ubezpieczeniową innego państwa.
Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) potwierdza prawo do korzystania na koszt NFZ z niezbędnych świadczeń zdrowotnych w czasie tymczasowego pobytu na terenie innego państwa członkowskiego UE/EFTA. Osoby posiadające EKUZ za granicą korzystają z praw wynikających z przepisów państwa pobytu na tych samych warunkach co ubezpieczeni w tym państwie. Powinny ją posiadać osoby planujące wyjazd
Parlament Europejski uchwalił 16 kwietnia 2014 r. dyrektywę w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71 WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Dyrektywa ta została przyjęta przez Radę Unii Europejskiej 13 maja 2014 r. Nowe przepisy doprecyzowują i uszczegóławiają zawarte w dyrektywie 96/71/WE regulacje prawne dotyczące pracowników delegowanych.
Pracownik, który ma być delegowany do pracy z Polski do Unii Europejskiej, powinien mieć ustalone w umowie o pracę miejsce pracy w kraju, w którym ma wykonywać pracę. Trzeba mu również zapewnić warunki zatrudnienia nie gorsze niż w państwie, do którego został skierowany, m.in. w zakresie minimalnych okresów odpoczynku, minimalnego wymiaru urlopu wypoczynkowego czy minimalnych stawek wynagrodzenia.
Zaświadczenie A1 jest wydawane na wniosek osoby zainteresowanej lub pracodawcy i jest dokumentem potwierdzającym, któremu ustawodawstwu w zakresie obowiązku ubezpieczeń i opłacania składek podlega osoba przebywająca za granicą. Formularz A1 poświadcza ZUS na podstawie wypełnionej przez wnioskodawcę "Informacji w celu wydania zaświadczenia o ustawodawstwie właściwym". W przypadku delegowania pracownika
Osoby rozpoczynające działalność na terytorium Polski mogą skorzystać z preferencyjnych warunków opłacania składek z tego tytułu, jeżeli spełniają określone wymogi. Wcześniejsza praca w państwach członkowskich nie pozbawia takiej osoby prawa do opłacania niższych składek na ubezpieczenia społeczne.
Obowiązek przekazania do ZUS składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne należy do płatnika składek. Pracodawca, wykonując obowiązki płatnika, nie może przenieść na ubezpieczonego (pracownika, zleceniobiorcę) obowiązku opłacania składek ZUS. Ubezpieczony może jednak przejąć rolę płatnika i samodzielnie wypełnić obowiązek zgłoszeniowy oraz opłacać za siebie należne składki, jeżeli pracodawca nie
Czasu pracy kierowców jest regulowany przez różne akty prawne, co sprawia duże kłopoty z jego rozliczaniem. Poszczególne regulacje odrębnie kształtują transport ze względu na obszar, na którym jest on prowadzony, jak również to, jakimi pojazdami jest wykonywany. Inne bowiem regulację należy stosować dla transportu wewnątrzkrajowego, na obszarze Unii Europejskiej, a jeszcze inne w transporcie pozaunijnym
Od 31 sierpnia br. obowiązuje nowelizacja ustawy o czasie pracy kierowców oraz ustawy o transporcie drogowym. Nowelizacja dotyczy wszystkich kierowców wykonujących przewóz drogowy, zarówno tych zatrudnionych na podstawie umów o pracę, jak i kierowców samozatrudnionych. Zmiana polega na wprowadzeniu nowej treści zaświadczenia dokumentującego przerwy w pracy kierowców.
Zwrot opłaconych składek za pracowników delegowanych za granicę jest możliwy dopiero po stwierdzeniu - prawomocną decyzją ZUS lub wyrokiem sądowym - że pracownicy ci powinni być ubezpieczeni wyłącznie w kraju, w którym wykonywali pracę, a nie w Polsce (wyrok Sądu Najwyższego z 19 maja 2011 r., I UK 403/10).
Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest ściśle powiązana z podatkiem dochodowym. Związek między tą składką a podatkiem występuje również w odniesieniu do pracowników oddelegowanych do pracy za granicę, którzy w Polsce nadal podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu.
Osoba objęta ubezpieczeniem zdrowotnym w Polsce ma prawo do niezbędnych bezpłatnych usług medycznych w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej i EFTA (członkami tej organizacji są obecnie: Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria). Swoje uprawnienia do świadczeń powinna potwierdzać Europejską Kartą Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), którą wydaje Narodowy Fundusz Zdrowia na wniosek zainteresowanego
Zatrudniając obcokrajowca w Polsce należy zwrócić przede wszystkim uwagę, jakiego kraju jest on obywatelem. W zakresie możliwości podejmowania pracy w Polsce uprzywilejowani są obywatele Unii Europejskiej i państw, z którymi Unia Europejska zawarła umowy o swobodnym przepływie osób, którzy w większości przypadków mogą podejmować zatrudnienie w Polsce bez konieczności uzyskiwania zezwoleń. Natomiast
W każdym państwie członkowskim UE obowiązują inne, wewnętrzne, zasady określające prawo do świadczeń związanych z niezdolnością do pracy i macierzyństwem. Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego ma na celu zapewnienie osobom przemieszczającym się w obrębie UE korzystanie z tych świadczeń przez zachowanie uprawnień już nabytych lub ich uzyskanie w kraju pobytu.
W związku z nowelizacją Kodeksu pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa trwa okres przejściowy wprowadzający nowe przepisy. Przepisy nowelizujące urlopy i zasiłki macierzyńskie dotyczą osób, które w dniu wejścia w życie ustawy nie wykorzystały urlopu macierzyńskiego w pełnym wymiarze z powodu przerwy spowodowanej urlopem bezpłatnym,
Ze zbiegiem tytułów do ubezpieczeń mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba ma jednocześnie więcej niż jeden tytuł do objęcia ubezpieczeniami społecznymi i (lub) ubezpieczeniem zdrowotnym. Omówione w tym opracowaniu przepisy kolizyjne rozstrzygają, z jakiego tytułu dana osoba podlega ubezpieczeniom społecznym obowiązkowo, z jakiego na zasadach dobrowolności, a z jakiego nie podlega. Przedstawiono